De belevenissen van Chira van de Toogwijkhoeve

Eindelijk is het zover. Er is vannacht sneeuw gevallen en niet zo’n klein beetje ook. Ik heb er vanmorgen dan ook lekker in gespeeld, gerend en gerold. Mijn dag is alweer helemaal goed. Nu maar hopen dat het een tijdje winter wil blijven.

Thomas heeft mij een kado gegeven. Het is een heeeel mooi groot bot. Thomas zei dat ik deze van Sinterklaas heb gekregen, maar ik ken helemaal niemand die zo heet. Voor mij maakt het ook helemaal niets uit van wie het komt. Ik ben er in ieder geval heel erg blij mee.

Hoi allemaal. Deze week is er wat leven in de brouwerij, want Ayla is hier een weekje te logeren. Hierbij hebben we de hele week mooi droog weer gehad en konden we lekker naar buiten. Soms even spelen en dan weer lekker pitten. Wel heeft Ayla vrouwtje flink laten schrikken (hihihi). Ze ging er namelijk snel vandoor toen vrouwtje de garagedeur open deed en er niet aan dacht dat wij ook zo de garage in konden lopen. Vrouwtje ging snel achter Ayla aan, maar wist niet waar ze heen was gerend. Gelukkig had een buurvrouw gezien waar ze heen was gegaan. Vrouwtje kreeg Ayla al snel in het vizier, maar toen moest ze Ayla nog te pakken krijgen. Nou dat ging niet zo snel. Als vrouwtje sneller ging, dan ging Ayla ook sneller, dus dat bood geen oplossing. Vrouwtje bedacht ineens een slimme truc. Ze riep “Ayla, kom voor!”, net als op de cursus. Ayla dacht “Hé, dat spelletje ken ik” en ging snel naar vrouwtje om vervolgens netjes voor vrouwtje te gaan zitten. Vrouwtje heeft Ayla snel de riem omgedaan en weer mee naar huis gebracht. Ayla werd uiteindelijk dus gefopt door vrouwtje. Zo zie je maar dat zo’n cursus goed is voor vrouwtjes en baasjes.

Beste Amor, het is nu een half jaar geleden dat je van ons heen bent gegaan en we zullen de herinneringen aan jou altijd blijven koesteren, maar nu is de tijd gekomen dat ons verhaal verder gaat.

Het verhaal zal nu verder over Chira gaan, maar de naam www.amorvdtoogwijkhoeve.nl blijven we gebruiken.